środa, 28 czerwca 2017

Rozdział 21

Marla
- Naprawdę?- zapytałam z niedowierzaniem
- Taa... To dobrze?- kiwnęłam głową
- Poczekaj...- wyciągnęła telefon - A ta?- puściłam mu "Love me, love me"
- Love me, love me, say gonna love me, I know you’re ready to go - zaczął śpiewać w pewnym momencie - Czekaj, czekaj, przypominam sobie wszystko! Pamiętam jak wprowadziliśmy się do Palm Woods. Pamiętam jak rozwaliliśmy prawie całe studio... pamiętam chyba wszystko z życia zespołu!- przytuliłam go najmocniej jak potrafiłam
- Coś jeszcze?- spytałam
- Nie, puść kolejną piosenkę - włączyłam po kolei " Music Sounds better with you" , "Show me", " Oh yeah", i "Superstar" . 
- Pamiętam chyba wszystko, oprócz...- zastanowił się - Oprócz ciebie. To znaczy wiem jak masz na imię, ale nic poza tym. Nie pamiętam kiedy przyjechałaś, nic... Pusto \- czułam jak łzy napływają mi do oczu. Patrzyłam na niego z otwartymi ustami. Dlaczego nie pamięta akurat mnie? Dlaczego?
- Hej, wszystko gra? -pokręciłam głową - Dlaczego? 
- Bo nic nie pamiętasz...- powstrzymałam się od wybuchnięcia płaczem. 
- Skoro wszystko przypomniałem sobie od piosenek, to może puść mi jakaś piosenkę związaną z tobą- zaproponował
- Ale takiej nie ma...- spuściłam głowę i zaczęłam się zastanawiać co mogłoby mu przypomnieć o mnie.
- Może skoro jak na razie nie pamiętam to mi o tym wszystkim opowiesz?- zaczęłam mu opowiadać od momentu kiedy tu się wprowadziłam. Zatrzymałam się przy moim wypadku, kiedy auto mnie potrąciło.
- Ale dlaczego wybiegłaś na ulice?- dopytywał się Logan
- Nie wiem, tak jakoś
- I co było dalej?- przysunął się bliżej. Chyba bardzo go to interesowało
- No cóż, później wyszłam że szpitala i zorganizowaliście mi imprezę powitalną - Logan słuchał mnie i kiwał głową, jakby wszystko analizował -I śpiewaliście dwie piosenki, chyba "Cover Girl" i " Invisible". Potem puścili wolny kawałek i ...
- I zacząłem z tobą tańczyć?- to brzmiało raczej jak odpowiedź a nie pytanie.
- Skąd wiesz?- zdziwiłam się
- Nie wiem... To chyba pamiętam... Pamiętam jeszcze jakieś konie.... Było coś z końmi?- powiedziałam mu o tym jak on i James zabrali nas na bryczki.
- Pamiętasz coś jeszcze?- dopytywałam się 
- Nie... Ale...- Logan spojrzał na mój wisiorek. Wziął go do ręki. Było to serduszko z napisem " M&L", które dał mi w dniu mojego wyjazdu do Londynu. Długo mu się przypatrywał  Później zrobił wielkie oczy i spojrzał na mnie.
- Marla...- wyszeptał. Przez chwile nie wiedziałam o co chodzi. Nagle mnie pocałował. Zrozumiałam że wszystko sobie przypomniał...

1 komentarz:

  1. Zanik pamięci Logana jest zdecydowanie za bardzo wybiurczy. Pamięta wszystko, z wyjątkiem Marli? Kurde, to nie możliwe, żeby ściemniał. Dawno temu by się czymś zdradził. A co na to Psychiatra? Albo Neurolog? Ktoś musiał go badać, prawda?
    Pocałował i sobie przypomni? Kurde, daje Morganem z "Chucka", który podsunął Chuckowi taki sposób, żeby przywrócić Sarze pamięć po tym, jak zapomniała ostatnich czterech (chyba) lat po tym, jak wgrała sobie wadliwego intersecta.
    Rozdział super! Czekam na nn! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń