Rozdział 21

Marla
- Naprawdę?- zapytałam z niedowierzaniem
- Taa... To dobrze?- kiwnęłam głową
- Poczekaj...- wyciągnęła telefon - A ta?- puściłam mu "Love me, love me"
- Love me, love me, say gonna love me, I know you’re ready to go - zaczął śpiewać w pewnym momencie - Czekaj, czekaj, przypominam sobie wszystko! Pamiętam jak wprowadziliśmy się do Palm Woods. Pamiętam jak rozwaliliśmy prawie całe studio... pamiętam chyba wszystko z życia zespołu!- przytuliłam go najmocniej jak potrafiłam
- Coś jeszcze?- spytałam
- Nie, puść kolejną piosenkę - włączyłam po kolei " Music Sounds better with you" , "Show me", " Oh yeah", i "Superstar" . 
- Pamiętam chyba wszystko, oprócz...- zastanowił się - Oprócz ciebie. To znaczy wiem jak masz na imię, ale nic poza tym. Nie pamiętam kiedy przyjechałaś, nic... Pusto \- czułam jak łzy napływają mi do oczu. Patrzyłam na niego z otwartymi ustami. Dlaczego nie pamięta akurat mnie? Dlaczego?
- Hej, wszystko gra? -pokręciłam głową - Dlaczego? 
- Bo nic nie pamiętasz...- powstrzymałam się od wybuchnięcia płaczem. 
- Skoro wszystko przypomniałem sobie od piosenek, to może puść mi jakaś piosenkę związaną z tobą- zaproponował
- Ale takiej nie ma...- spuściłam głowę i zaczęłam się zastanawiać co mogłoby mu przypomnieć o mnie.
- Może skoro jak na razie nie pamiętam to mi o tym wszystkim opowiesz?- zaczęłam mu opowiadać od momentu kiedy tu się wprowadziłam. Zatrzymałam się przy moim wypadku, kiedy auto mnie potrąciło.
- Ale dlaczego wybiegłaś na ulice?- dopytywał się Logan
- Nie wiem, tak jakoś
- I co było dalej?- przysunął się bliżej. Chyba bardzo go to interesowało
- No cóż, później wyszłam że szpitala i zorganizowaliście mi imprezę powitalną - Logan słuchał mnie i kiwał głową, jakby wszystko analizował -I śpiewaliście dwie piosenki, chyba "Cover Girl" i " Invisible". Potem puścili wolny kawałek i ...
- I zacząłem z tobą tańczyć?- to brzmiało raczej jak odpowiedź a nie pytanie.
- Skąd wiesz?- zdziwiłam się
- Nie wiem... To chyba pamiętam... Pamiętam jeszcze jakieś konie.... Było coś z końmi?- powiedziałam mu o tym jak on i James zabrali nas na bryczki.
- Pamiętasz coś jeszcze?- dopytywałam się 
- Nie... Ale...- Logan spojrzał na mój wisiorek. Wziął go do ręki. Było to serduszko z napisem " M&L", które dał mi w dniu mojego wyjazdu do Londynu. Długo mu się przypatrywał  Później zrobił wielkie oczy i spojrzał na mnie.
- Marla...- wyszeptał. Przez chwile nie wiedziałam o co chodzi. Nagle mnie pocałował. Zrozumiałam że wszystko sobie przypomniał...